A N A Y

"O ano? Naisangla mo na ba ang cellphone?" bungad na tanong ni Arnel kay Serge nang pumasok siya sa inuupahan nilang maliit na kwarto. "Hindi pa eh!Kasi sabi sa sanlaan,di na raw sila tumatanggap ng 3210 na unit ng cellphone." sagot ni Serge na bakas sa mukha ang kalungkutan.Nang marinig iyon ni Arnel ay parang kandilang mauupos na napaupo sa silya nilang plastik.Halos ay tumulo ang luha sa sobrang panlulumong nadarama. Paano ba naman,iyon na lang ang naiisip nilang paraan upang kahit paano'y makaraos sa mga susunod na araw. Natanggal kasi sa trabaho niya si Serge noong isang linggo.Hindi nila inaasahan ang pangyayaring iyon ngunit dahil na rin nalulugi ang pabrikang pinapasukan nito ay napilitang magtanggalan ng tao at isa si serge sa minalas na matanggal. Ang masaklap pa ay wala man lang itong nakuha ni isang kusing dahil hindi naman ito regular sa kanyang trabaho.At ang huling sahod nito ay halos naipambayad na nito sa mga pinagkakautangan niya sa trabaho.Tanging si Arnel na lamang ang may trabaho sa kanila ngunit saan ba pupunta ang kakapiranggot nitong sahod sa restaurant na pinagtatrabahuan nito?Tsk..tsk..halos ay mabaliw na ang dalawa kung saan hahagilap ng pambili ng pagkain at pambayad sa kanilang inuupahang bahay.. Ilang araw nang naghahanap ng trabaho si Serge ngunit sa malas ay walang gustong tumanggap sa kanya dahil highschool graduate lang siya gaya ni Arnel..Napakahirap maghanap ng trabaho sa panahong ito..Lalo na sa kagaya nilang mga bagong salta lamang sa syudad.Noong una ay medyo sinuwerte silang dalawa na makahanap ng pagkakakitaan dahil may mga tumulong sa kanilang kamag-anak ni Arnel ngunit wala na ang mga iyon ngayon.Nagmigrate na lahat sa Amerika.. Balikan natin ang nakaraan ng dalawang magkaibigan... Sa bayan ng Daet Camarines Norte.. Doon lumaki ang dalawa...Si Arnel,isang matangkad at mestisuhing lalaki.May lahi silang kastila kaya napakalaki ng bulto ng kanyang pangangatawan. Si Serge,moreno..batak sa trabaho sa bukid ang kanyang katawan. Maamo ang mga mata at matangos ang ilong na bumagay sa kanyang mukhang animo nililok ng isang iskulptor. Parehong may itsura at parehong habulin ng mga babae. Kaya siguro mula pagkabata ay sila na ang naging matalik na kaibigan.Silang dalawa lamang at wala nang iba pa ang nagtangkang pumasok sa kanilang pambihirang pagkakaibigan. Masyado silang malapit sa isa't isa at wala nang sikretong itinatago sa isa't isa.. Sabay rin nilang tinuklas ang misteryo ng kanilang katawan sa kanilang pagbibinata.. Isang gabi iyon sa may kubo ng tatay ni Arnel sa may Tumana.. Nagpasyang matulog doon ang magkaibigan dahil maaga silang lulusong sa kani kanilang pilapail upang bungkalin ang lupang naghihintay na matamnan. Silang dalawa lamang ang nanduon at tanging ilaw na de gaas lamang ang nagbibigay tanglaw sa kanila. Nakahiga na sila sa kanilang banig upang maghanda sa sa pagtulog..Nagkukwentuhan sandali. "Serge alam mo,kaninang umaga,nakita ko ang ano ko...may buhok na tumutubo.." inosenteng turan ni Arnel.. "Ikaw rin?ako rin eh..noong isang araw..Napansin ko na may buhok sa ari ko..sabi ng tatay ko..iyon raw yong bulbol..talaga raw tinutubuan ang tao ng ganoon kapag nagbibinata o nagdadalaga na.." wika ni serge. "Talaga? may itatanong ako sa iyo ha..pwede?" si Arnel "Ano iyon?" "Tumitigas ba lagi yang sa iyo?" "HUH?oo.ewan ko ba.Nitong nakaraang araw..Di ko mapigil ang pagtigas lalo na sa umaga..Nahihirapan nga ako..Parang gusto kong ikaskas sa papag namin.Gaya ngayon..Matigas na naman.." wika ni Serge sabay hawak sa kanyang pundilyo na unti unting bumubukol.. "Talaga?" "Gusto mong makita?" "Sige! Bumangon mula sa pagkakahiga si Arnel,Ganundin si Serge.Kinuha nito ang ilaw na gasera upang itapat malapit sa kanila. Tumayo ito at ibinaba ng todo ang shorts kasama ang panloob. "Eto O" at lumiyad pa ito upang mas lalong matapatan ng ilaw ang naninigas na alaga.. Nagulat naman si Arnel sa nakita.Paano ba naman ay napakalaki pala ng hinaharap nitong kaibigan niya pag matigas.Nakikita na niya dati iyon pag naliligo sila sa ilog ng hubot hubad at noong sabay silang nagpatuli kay Tandang Karyo noong nakaraang tag-araw.Pero hindi ganito katigas.Nakadama siya ng kakaibang damdamin na hindi maipaliwanag.Sa mura niyang isip ay di niya maintindihan ang init na lumukob sa kanyang pagkatao.. "O bakit natulala ka?Ganito rin ba ang sa iyo?Patingin naman.." Lumapit si Serge kay Arnel at siya na ang angbukas ng shorts nito.Ibinaba rin niya ang panloob nito.pareho na silang hubad at nasilayan rin niya ang pag-igkas ng malaki ring titi ng kaibigan.Nakatayo sila at nakaharap sa isat isa.Ilang pulgada lang ang kanilang agwat.nagbubungguan ang kani kanilang sandata na animo ay mga ahas na may sariling buhay. Ewan ngunit,sa halip na magkatawanan gaya ng mga dati nilang biruan ay seryoso silang nagkatitigan.. Walang gustong magsalita..Umid ang kanilang mga dila.. Tila natural na sa tao na sa pagkakataong gaya nito ay nasusukol ng kakaibang init.wala mang karanasan dahil pareho lamang silang katorse anyos ay naghinang sa unang pagkakataon ang kanilang mga labi. Ibinuka ni arnel ang kanyang labi.Ipinasok naman ni Serge ang dila sa nakabukang labi at kusa itong sinupsop ni Arnel.Ewan ngunit parang sarap ng kanilang mga laway.Animo mga sawang naglapit ang kanilang katawan at naglingkisan upang tuluyang maging isa... Hinawakan nila ang sandata ng isa't isa at nilaro sa kanilang mga kamay.. "Ooooohhhhh..Arnel" "Bakit ganito?ang saraaaap pala Serge..." Kapwa parang baliw na sa kanilang ginagawa ang dalawa..Hanggang bumaba ang ulo si Serge sa kahabaan ng batuta ni Arnel.Mayroong nagtutulak sa kanya mula sa sarili niya na tikman at dilaan at supusupin ang mapulang burat ng kaibigan.Sumayad ang kanyang dila sa pinakaulo at halos mabali ang katawan ni Arnel nang kanyang isubo ang kabuuaan ng sandata nito. Bumaligtad si Arnel sa pagkakahiga at pilit inaabot din ng bibig ang mahabng uten ni Serge.Gusto rin niyang maranasan ang isaubo ang batutang iyon ng kaibigan.wala silang alam na 69 na ang kanilang ginagawa.Basta gusto lang nilang gawin iyon.Ahhhhhhhhhhhhhh Halos ay masabunutan na nila ang isat isa.. Taas dito ... baba doon..iyan ang ritmo ng kanilang mga ulo na natutunan nila sa natural na paraan.Walang kasing sarap ang kanilang pakiramdam.. Maya maya pa ay nagkikisay na si arnel sa kanyang pagkakahiga,ngayon lamang niya naramdaman ang panginginig na iyon..Unang bugso ng kanyang sariwang katas na nakatakdang sumabog sa bibig ng pinakamamahal na kaibigan.. "Bakit ganito?!!!!!!!!!!!!AHHHHHHHHHHHHHHHHHH!" sigaw niya na tanging mga kuliglig lamang ang nakakarinig dahil nasa gitna sila ng madilim na kabukiran. Nagulat si Serge sa manamis namis na katas na nalasahan niya sa loob ng kanyang bibig..sa halip na idura ay kanyang nilulon lahat ang lumabas na iyon.Bumitiw sa pagkakayapos si Arnel.. Napaliyad ito ng tuluyan sa pagkakahiga..Gulat na gulat sa natuklasang sarap.. Hindi naman papayag si Serge na si Arnel lamang ang makaranas ng kakaibang sarap na iyon. Pumatong siya sa nakahigang kaibigan at hinalikan ito sa labi..Nagpaubaya naman si Arnel.Kumakadyot na si Serge..Kadyot pa... Sa kanyang pagkanyod.Napabuka ng di oras ang mga hita ni Arnel.Ang kaninang titi ni Serge na sinasapo ng saradong hita ni Arnel ay nalaglag at tumapat ang ulo sa bukana ng butas ni Arnel.Kumakanyod pa rin siya.Hanggang naramdaman ni Serge na pwedeng pasukin ang butas na iyon.Hinalikan niya si Arnel upang hindi ito tumutol.Kumuha siya ng laway nilang dalawa at ipinahid sa butas ni Arnel at sa kanyang alaga. Nanatiling naghihintay si Arnel sa kung ano pa ang susunod na gagawin ni Serge.Naramdaman niya na unti unting bumabaon sa kanyang likuran ang matigas na batuta nito.Napairi siya,masakit.........masakit na masakit....Itinutulak niya si Serge ngunit anomo baliw ito na ibigay halos ang buoong lakas sa pagkakadagan sa kanya..KUmanyod pa ito ng mabilis..Parang di aabutan.Ang kaninang sakit sa kanyang likuran ay napapalitan ng di maipaliwanag na kiliti... "Ahhhhhhhhh!!!ayan na!Ayan na!!!!!!!!" buong diin na sinalya ni serge ang pagkadyot...Inilabas ang unang bugso ng kanyang pagpaparaos.Sumunod ang katahimikan.Umalis si Serge sa pagkakapatong sa kaibigan,napahiga sa tabi nito.Tulad ni Arnel ay napatingin rin siya sa bubong ng bahay,sa kawalan.. Napatingin siya kay Arnel at gayundin ito sa kanya.. Nagkangitian..Nagkatawanan..Nagkayakapan at nagkahalikan... Ahhhh..batang pag-ibig....... Nagbinata silang alam nila sa isat isa na sila ang magkapalad.. Gusto na nilang masolo ang mundo.Yung sila lang dalawa ang namumuhay.Iyong hindi kapiling ang kanilang pamilya.Ayaw nilang matuklasan ng mga ito ang nabuong pag-ibig nila sa gitna ng maraming mga taon. Pareho na silang nasa beinte dos anyos.Hindi man nakapagkolehiyo ay natuto naman sa buhay dahil na rin sa kanilang pagtutulungan. "Gusto ko nang makasama ka..ikaw lang..ako lang.." "ako rin..Ayoko nang matulog sa gabi na na hindi ka kasama..Gusto kong mamuhay na tayo bilang mag-asawa." Ngunit di nila pwedeng gawin ang balak nila sa kanilang baryo na kung saan ay kinokondena ang relasyong gaya ng sa kanila.. Nagpaalam sila sa kanilang mga magulang..Luluwas sa Maynila upang hanapin ang kapalaran.Baon ang kaunting pera at tatag ng loob,buong tapang nilang nilisan ang lugar na kanilang sinilangan at naging pugad ng pag-ibig sa mahabang panahon upang sagupain ang hindi pa nila natutuklasang bangis ng lungsod. Lumapit sila sa isang kamag-anak at nirekomenda sila sa mga kaibigan upang kahit paano'y makapagsimula ng trabaho.Si Serge bilang factory owner at si Arnel bilang waiter..Namuhay sila ng masaya sa isang malit na kwarto sa Sampaloc bilang isang tunay na magsing- irog.Nakapagpundar ng ilang gamit tulad ng malit na TV at isang second hand na cellphone..AKALA nila ay wala nang katapusan ang lahat ngunit..nangyari nga ang lahat..nawalan ng trabaho si Serge.. Isang araw,galing sa trabaho si Arnel..Pagod na pagod..Mainit ang ulo..dahil alam niyang wala na naman siyang daratnang pagkain sa bahay..Ilang araw na na puro tuyo ang kanilang ulam kundi man ay isang instant noodles na iuulam pa nila sa kanin.. Laking gulat niya ng pumunta siya sa kusina at makita roon si Serge.. Nagluluto at mukhang masarap ang amoy ng niluluto nito.. Adobong manok.. Napatakam siya at napalunok ng laway sa sarap ng amoy niyon. "O nandyan ka na pala..Halika kain na tayo." yaya ni Serge nang makita siya..Naghain na ito ng kanin at ulam sa lapag. "saan ka kumuha ng pera?" tanong niya.. "Mamaya na tayo mag-usap.Kain muna tayo.." Dahil gutom na gutom na ay pareho nilang nilantakan ang ulam na iniluto ni Serge..Halos ay mabulunan sila sa pagkain.. Lumipas ang ilang sandali ay natapos na nila ang masarap na gabihan.Walang kibong nilinis ni serge ang kanilang kinainan.ganun talaga si Serge,di siya pinapayagang maghugas,gusto ay lagi siyang pagsilbihan.Nakatulugan na niya ang dapat sana ay itatanong niya kay Serge.Sa sobrang pagod marahil ay nawala sa isip niya ang gustong uriratin. Kinabukasan ay nagising siya sa amoy ng pabango ni Serge.Nagtaka siya kung saan kumukuha ng pera ang taong ito.Naulinigan niyang may nag- uusap sa lapag..umuungol pa nga... Sinilip niya mula sa kama ang gusto niyang makita.Nakita niya si Serge,may kayakap na lalaking mataba..Naghahalikan.Hindi siya makapagsalita sa sobrang gulat..Halos ay madurog ang kanyang puso sa nakikita.Ang matabang lalaki..sinususo ang kanyang pinakamamahal..Halos ay mabilaukan ito sa titi ni Serge na akala niya ay para sa kanyang bibig at puwit lamang.. Iginiya pa ng matabang lalaki si serge na pumaibabaw dito at hinawakan ang matigas na titi nito at itinutok sa kanyang pwetan. Umayuda si Serge at animo baliw na hayok na hayok na inaabot ng matabang lalaki ang bibig nito habang kinakantot siya. Hindi na niya kaya ang eksena.Pumikit siya..Mariin... Sa sobrang sama ng loob ay nawalan siya ng malay........... Gabi... Nagising siya..Pilit na inaalala kung ano ang nangyari.. Unti unti bumabalik ang kanyang ala ala. Unti unti rin..bumabalong ang kanyang mga luha.. Tumayo siya..May napansin siya.. Wala na ang mga damit ni serge sa kahong kinalalagyan nito..May sulat na nakapaskil sa dingding..Tumutulo man ang luha.. Binasa niya ito.. Mahal.. Patawarin mo ako..Sinadya kong ipakita sa iyo ang pakikipagtalik ko kay Jonh..Sinadya kong dalhin siya rito upang makita mo ang aking pagkakasala..upang magalit ka at palayasin mo ako.Ngunit di mo ginawa.. Gusto ko nang umasenso..gusto ko nang matikman ang buhay na hindi natin kailanman matatagpuan.Si Jonh lamang ang kasagutan.Sasama na ako sa kanya...Mahal pa rin kita.. Serge




Halos gumuho ang buong mundo!Iyan ang pakiramdam ni Arnel.Hindi
maintindihan kung bakit ipinagpalit siya ng lalaking minahal niya
mula pagakabata sa marangyang buhay..Napaupo siya..Impit ang
hagulgol..Hanggang mawalan ulit siya ng malay...



10 years later....




"Mr. Ortiz, somebody wants to talk to you.Patutuluyin ko po ba?"
wika ng sekretarya sa extension phone..
"Sino?"
"Ayaw ho sabihin kung sino..kaibigan daw.."
"OK..sige patuluyin mo..wala naman akong appointment right?"
"Ok sir"





Bumukas ang pinto ng magarang opisinang iyon sa isang building sa
Ayala.Mula sa likod ng pinto ay bumungad ang marusing na tao.Marumi
ang suot nitong damit..Animo nagmamakaawa..

"Arnel?"
"Yes?who are you? bakit mo ako kilala?" wika ng lalaki na animo
sinisipat mabuti kung sino ang kaharap..
Bago pa makasagot ang lalaki..pumasok ang isang matangkad na lalaki.Gayani Arnel na ngayon ay mayaman na at may sariling negosyo dahil samatinding tyaga at sikap ay mukhang kabilang ito sa alta
sosyedad..Gawapo at mukhang intelehente..


"Hi..Sweetheart..I thought we're going out for lunch?"
"Yah..may bisita pa kasi ako..."
Ngunit ng lingunin niya ang pinto ay nakalabas na pala ang kanina'y
marusing at mukhang gusgusing lalaki..


Tumawag siya sa Lobby upang itananong sa gwardya kung nakalabas na sa building ang bisita..
"Hello guard..Nakalabas na ba ung naghahanap sa akin?"
"Opo sir..Ipinagbawal nga po namin kaninang pumasok dahil marumi kaya lang nagpumilit at sabi ay matalik na kaibigan nyo raw.."
"ano raw ang pangalan..?
"Di po sinabi sir"
Ibinaba na lamang ni Arnel ang telepono at nagkibit balikat.Hinarap
na lamang ang kanyang lover na kanina pa naghihintay..


Sa labas..Naglalakad ang isang nilalang..Nagsisisi.malapit na kasi
ang taning niya sa sakit na kanser sa atay.Sa huling pagkakataon sana
ay nais niyang makausap si Arnel..Ang kanyang una at tanging pag-ibig
bagamat nasilaw siya sa kinang ng salapi.. Si Serge..
Wala na siyang magawa kundi baunin na lamang sa kanyang nalalapit na kamatayan ang magagandang ala ala ng taong minahal at iniwan sa gitna ng kalungkutan..Dapat lang sa kanya ang ganito..Sa relasyon nila, siya ang sumira..mistula siyang naging anay ng tahanang may matatag na pundasyon...Tama nga..isa siyang anay..dahil maging sarili niya ay
kanyang sinira dahil lamang sa kinang ng masarap na buhay..Saan nga
ba pupunta ang anay..di ba sa lupa?patungo na siya roon.

Naglakad na siya tungo sa malayong lugar..malayong malayo...

KIRARA

NAIS KONG IBAHAGI ANG ISANG KWENTONG NILIKHA KO NOONG AKO'Y NAGPIPILIT MAGING ISANG MANUNULAT!

Madalas akong magpunta sa Sing-along Bar na iyon sa may gawing Espanya,Manila. Maliit lamang ang lugar at madalas ay punuan. Mga pitong mesa lamang ang nandoon at sa may harapan ay ang maliit na stage kung saan umaawit ang mga taong nais umawit. May maliit na
monitor sa bandang gilid upang masabayan mo ang awit kung di mo alam ang lyrics ng iyong kinakanta. Bagamat wala akong makitang karangyaan kumpara sa ibang sing-along bar ay naging paborito kong past time ang magpunta roon tuwing biyernes ng gabi. Masarap ang mga inihahandang pulutan,malamig ang inihahaing beer at higit sa lahat,naging paborito ko ang sing along host nila na kung tawagin ay Kirara.Isa syang tipikal na baklang kanto. Magaslaw kung kumilos,malakas

humalakhak at magaling magpatawa. Kung iisipin,walang espesyal kay Kirara,pangit nga siya kung tutuusin.Magmula sa kulot kinky na buhok na hanggang balikat.Makatawag pansin ang malalaki at dilat na mga mata. Ang sarat niyang ilong ay halos hindi na makitaan ng butas. At busalsal ang kanyang mga labi na madalas ay napapalamutian ng mumurahing lipstick

na binili lang niya sa bangketa sa Quiapo. Sungki sungki din angkanyang mga ngipin na madalas pa namang makita kapag siya ay ngumingiti. At higit sa lahat, siya ay isang negro. Sunog ang balat niya na ayon sa mga usapan ay nakuha niya sa ama niyang afro american na hindi na niya nagisnan dahil nabuntis lamang nito ang kanyang inang nagtatrabaho sa isang bar sa Olongapo noong araw. Magkagayon man, ako ay aliw na aliw sa kanya. Parang nawawala ang lahat ng problema ko kapag siya ay aking naririnig na umawit at magpatawa. Madalas pa nga ay niyayaya ko siya sa aming table na labis ikinaiinis ng tatlo kong barkada na kasakasama sa lugar na iyon. "Ano ka ba?huwag mo na ngang tawagin dito yang balugang
iyan..Nagiging cheap tuloy ang dating ng table natin.." madalas ay
tutol ni Robin ang aking bestfriend. naalibadbaran daw siya sa itsura
ni Kirara. Pero huwag ka,grabe ang lakas ng tawa niya kapag nagsimula
nang bumirit ng mga jokes niya si Kirara. Hindi ko na lang pinapansin
ang mga kaibigan ko. Basta ako, masaya kapag nakikita ko ang baklang
balugang ito. At pag ako ay aalis na,di ko nakakalimutang abutan siya
nang kahit isandaan man lamang na labis niyang ikinatutuwa. At kung
ako naman ay bagong sweldo,May mga pasalubong pa kong pagkain na
binili ko sa nadadaanan kong Fastfood. Marahil ay pinahahalagahan ni Kirara ang mga ipinapakita kong kabutihan kaya't sa tuwing ako'y naroon,hindi siya magkamayaw sa pag-iintindi kung ano pa ang kailangan naming magbabarkada sa aming inuman. Hindi rin ako umuwi na hindi niya ako inihahatid hanggang ako'y makapara ng taksing maghahatid sa akin pauwi sa aking tahanan.

Napapansin ng aking mga kaibigan ang labis kong pagkagiliw kay
Kirara. Madalas ay pinagdududahan na nila ako.
"Pare,kung di lang pangit iyang si Kirara, iisipin kong gusto mo
siyang patusin.." Sabi ni Fred isang gabi. Isang ngiti lamang ang
aking itinugon.
"YUCK!Pare,huwag kang makalapit lapit sa amin pag naging siyota mo
yung siyokoy na iyon." Kunwari'y nadidiring sabat ni Leo, ang kabigan
kong pilit nagpakalalaki gayung galaw pa lang at pananalita ay
mahahalata na ang pagkaberde ng dugo.
Lahat ng kanilang patutsada ay hindi ko pinansin. Dahil alam ko ang
totoo. Wala akong gusto kay Kirara, ni hindi rin sumagi sa isip ko na
patusin man lang siya.Basta may isang bagay sa kanya na labis nagpapahanga sa akin. Hindisiguro sa kanyang panlabas na kaanyuan, subalit marahil ay akin pang tutuklasin.
Sa tuwing kami ay mag-uusap habang hindi pa siya nakasalang sa
stage.Lagi kong naririnig ang malutong niyang halakhak. Ngunit sa
kanyang mga mata ay nababanaag ko ang lungkot na hidi ko maipaliwanag.
Treinta'y sais lamang daw siya subalit ang tingin ko sa kanya ay
mahigit pa roon dahil kung susuriin ang mga kulubot niya sa mukha ay
parang tanda iyon na napakadami na niyang pagsubok na pinagdaanan sa
buhay. Alam ko pilit niyang pinaglalabanan ang mga hinanakit na
naipon sa kanyang dibdib.
" Kirara, nasaan ang pamilya mo?" minsan ay itinanong ko sa kanya.
" Wala na akong kinagisnang pamilya.Lumaki ako sa isang tiyahin ko
na madalas ay binubugbog ako. Di ko na nagisnan ang nanay ko.Punyeta
siya!Bata pa lang daw ako nilayasan na niya at sumama sa isang kano
papuntang America. Siguro nahulaan na niyang lalaki akong
pangit..Mahadera ang nanay kong iyon.Hahahaha!" sagot niya na
sinabayan ng halakhak. Di nakaligtas sa aking paningin ang namuong
luha sa gilid ng kanyang mata. Pilit mang itago iyon ng malutong
niyang pagtawa ay di maikukubli ang pait na nararamdam niya tuwing
nababanggit ang salitang pamilya.
Sa puntong iyon ay parang nagsisi ako kung bakit inurirat ko pa ang
mga bagay na iyon. Itinuloy na lang namin ang aming pag-inom na sinasabayan ng pagngata ng pulutang French Fries at Sisig.Araw na naman iyon ng Biyernes. Pupunta ako sa Bar na iyon.Kaninang umaga ay niyayaya na ako ng mga kaibigan ko na magtungo daw kami sa isang bar sa Malate,Ang Red Banana,marami daw kababalghang nagaganap doon lalo na sa ikalawang palapag. ngunit di ako pumayag.Sinabi kong pupunta ako sa dati naming pinupuntahan at kung ayaw nilang sumama ay bahala sila.Hindi nila ako napilit. Problemado ako nang araw na iyon. Nagkasira kami ng aking mahal at tuluyan nang naghiwalay tatlong araw na ang nakakaraan. halos hindi ko makayanan ang sakit dahil tatlong taon din ang aming pinagsamahan. Alam namin na mahal namin ang isa't isa ngunit kapwa ayaw sumuko ng isa sa amin dala ng mataas na prinsipyo.Gusto kong maglasing upang makalimutan ang lahat lahat.
Alas-onse na ng dumating ako sa sing-along bar. Tulad ng dati ay
nandoon si Kirara. Nakangiti...Para bang laging handang saluhan ang
lahat ng nalulungkot.
Hiniling ko sa kanya na saluhan ako sa pag-inom buong gabi..
Ipinagtapat ko ang aking suliranin na bumabagabag sa aking isipan.
Sa pamamagitan ng paghagod sa aking likod at minsanang pagtapik sa
balikat ay naramdaman ko ang kagustuhan niyang damayan ako sa aking
suliranin.
"Alam mo masuwerte ka..Kasi nasusubukan mo ang mga bagay na
iyan.Ang magmahal." wika niyang wala nang bahid ng pagpapatawa.
"Bakit,di ka pa ba nagmamahal?" tanong ko na nakatitig sa kanyang
dilat na mga mata.
"Ang magmahal oo. Pero ang mahalin ay hindi pa..Ewan ko ba..sino
ba naman ang magmamahal sa akin?Bumibili na nga lang ako ng lalaki
eh.. Wala na akong pambili ng ulam,pambayad ng bahay at pambili ng
mga isusuot ko dito sa Bar.Inuubos kasi ng lalaki ko. Hayan..poor
tuloy ang lola mo." sagot niya na patuloy ang paghagod sa aking
likuran.Mabilis na nakalipas ang oras..Ang dami kongnainom..isa..dalawa..sampu..labing-isa..labing dalawang bote ng RedHorse ang aking nainom..Halos hindi na ako makagulapay sa aking
kalasingan.Ngunit alam ko pa ang nangyayari sa paligid. Kinuha niKirara ang Bill ko. Sinenyasan ko siyang siya na ang ang dumukot sa pitaka ko. Dahil alam ng iba na lasing ako,unahan sila na sila na raw ang maghahatid sa akin. Ngunit hindi pumayag si Kirara..Iuuwi raw niya ako. Dinig ko ang hagalpakan ng mga nanduon ngunit di ako makasagot. Groge nga ang aking kilos ngunit pili kong pinaglalabananang antok..hanggang tuluyang ginapi ng kawalang malay ang aking diwa.Nagising ako sa mainit na bagay na iyon na dumampi sa aking noo.
Dumilat ako. Nanibago ako sa nabungaran kong kapaligiran.Hindi ito
ang aking kwarto. Nabanaagan ko ang pamilyar na mukha na nakatanghod
sa akin at pinupunasan ng bimpo ang aking mukha. Si Kirara..Tatayo
sana ako ngunit naunahan na naman ako ng sobrang pagkahilo..Nanatili
na lamng akong nakahiga.Pinapakiramdaman ko kung ano ang gagawin ni
Kirara. Kung gagalawin ba niya ako at pagsasamantalahan ang aking
kalasingan. Ngunit lumipas ang matagal na sandali ay wala siyang ginawa. maingat niya akong kinumutan at pinatay na ang ilaw sa munting kuwartong iyon. Iniisip ko na tatabihan niya ako sa kama at gagawa ng maitim na balak ngunit mali ako. Nahiga siya sa sahig at hinayaan akong matulog sa kanyang matigas na papag..

Nakatulog na naman ako nang biglang nagising ako sa pasalyang
pagbukas ng pintuan. Bumukas ang ilaw..tatlong lalaking kabataan ang pumasok..Nagkuwari akong tulog..Handa sa anumang mangyayari..
"Oh papa,bat ngayun ka lang.Syanga pala dito ko na pinatulog iyong
isang kustomer ko sa Bar.Hindi na kasi kayang umuwi.May mga kasama ka pala?" papungas-pungas pang bati ni Kirara sa mga bagong dating.
Sinilip ko sa pamamagitan ng pagdilat ng kaunti ng isa kong mata ang
mga lalaki.Nakatagilid ako kaya hindi halata na gising ako.
Nabanaagan ko ang lalaking tinawag niyang papa.Marahil ay mga beinte
sais na ito at gayndin ang mga kasama. Mga may itsura ngunit mga
mukhang addict. Nakadama ako ng takot. Di pa rin ako kumikilos.
"wala akong pakialam kung sino man ang patulugin mo dito.Kailangan
namin ng pera..Pambili ng Bato. Bitin kami kanina eh." sagot ng
lalaki habang ang dalawang kasama nito ay nakasalampak sa sahig at
naninigarilyo.nakamasid lang sa nangyayari.
"wala akong pera.pambayad ng kuryente yung naitatabi ko na lang"
"Putang ina mo kang gaga ka.Hihiyain mo ba ako sa mga kaibigan ko?"
pakasabi niyon ay binirahan ng suntok si Kirara..Sabay dagok sa ulo
na siyang ikina lupasay nito.
"Ughh!Bert, hwag..Parang awa mo na..may tao.." nakaluhod na
pagmamakaawa ng bakla.
"Ano ngayong kung may tao?Gusto mo bugbugin ko rin ang tarantadong
bisita mo?" galit na tugon ni Bert. sukat sa narinig ko ay kumuyom
ang mga palad ko upang ipagtanggol ang sarili ko kung sakali. ngunit..
"Huwag!! Sige..ibibigay ko na.." Kunuha ni Kirara sa kanyang
aparador sa ilalaim ng mga damit ang naitatabing pera.
Pagkaabot ay mukhang nasiyahan si Bert at ang kanyang mga kasama.
"iyan ang gusto ko sa iyo..Ummm" hinahalik halikan na ni Bert Ang
Batok ni Kirara..Ikinikiskis ang kanyang matambok na harapan sa
puwetan nito."Alam mo ba kung bakit isinama ko ang mga kaibigan ko?Para
makatikim ka naman ng ibang putahe."nagsilapitan ang dalawang lalaki sa bakla.Kitang kita ko habang ikinikiskis nila ang harapan kay Kirara.Nadarang na rin ang bakla at siya na mismo ang nagbukas ng pantalon ni Bert.Minsan pa,nasilayan niya ang kanyang pinananabikan.Napakalalaki ng bukol nito sa itim na brief na suot nito.Nakita kong naghahalikan naman ang mga kasama ni Bert.Pilit sumali si Bert sa halikan ng dalawa.talo silang nagsasalo
ng laway ng bawat isa.Si Kirara ay abala sa pagbubukas ng siper ng
dalawa.Wala siyang istulak kabigin ng kapwa hubo na ang pantalon at
brief ng tatlo sa harapan niya.Ang lalaki ng mga ari ng mga
ito.Una niyang isinubo ang batuta ni Bert.Isinubo niya ang makintab
na ulo.Naglawa ang kanyang bunganga sa laki ng titi nito habang ang
isa niyang kamay ay nakahawak sa lalaking ang pangalan ay Rey.
Naghahalikan naman ng walang patumangga ang tatlong lalaki.isinubo ni
Kirara ang titi ng ikalawang lalaking si Bon.Umm,inamoy amoy pa niya
at saka dinilaan ang ulo at tuluyang isinubo.Naririnig ko pa ang
kanyang paglunok .napuno ng halinghing ang kwartong iyon. Nag-init na
rin ang aking pakiramdam sa aking nakikita.Ngunit hindi ako
kumilos.Hinayaan kong matikman ni Kirarang mag-isa ang kaligayahang
iyon.
NAkita ko kung paano halinhinang isubo ni Kirara ang bawat titi sa
kanyang harapan.Naupo na si Bon sa bangko at nasa tabi niya
siBert.Naghahalikan sila ng todo.Si Bin ay nanatili sa
pagkakatayo.salit salitan kung isubo ni Kirara ang dalawa.
"Ako naman...ohhh..oohh."
"Ako rin ahh.." pilit kinukuha ang ulo ni Kirara.
si Bon ay kumuha ng laway sa kanyang bunganga..Binasa ang kanyang
malaking tarugo ay saka sinalsal. Nang ganap na madulas na ang ari ay
kanyang nilapitan ang nakatuwad na si Kirara.
Hinila niya paibaba ang saplot nito na nagpalitaw ng mabutong pwet
nito. sinundot niya ng daliri ang butas ng pwet nito.Pinatuluan din
niya ng laway..
Lumuhod siya sa likod nito at itinutok ang naghuhumindig na sandata.
Tuluyan siyang nakapasok sa masikip na lungga..
"OOh shit.Masikip pa rin ang pwet mo..Masarap pa ring kantutin."


wala silang kamalay malay na napapanood ko sila..
Hindi nakatiis si Rey at itinutok niya ang kanyang batuta sa sa butas
ni Bert.Pinatayo niya ito habang walang tigil na tsinutupa ni Kirara.
"Ahhh sige kantutin mo ako katulad ng ginagawa ni Bon sa balugang
iyan"
sa pamamagitan din ng laway ay nakantot ni Rey si Bert.Umayuda ito ng
umayuda.Kadyot dito,kadyot doon.Basang basa ng pawis ang apat habang
nagpapasasa sa pagpapaligaya.
Nakita ko na umunat ang katawan ni Bon.tanda na malapit ng lumabas
mula sa kanya ang dagta ng kaligayahan.
Sunod sunod silang nilabasan.isinubsob ni Bert ang titi sa bibig ni
Kirara.Si Rey ay kumadyot ng matindi sa pwet ni Bert.At si Bon ay
pinatalsik sa kaloob-looban ni Kirara ang makatas na tamod.
pawis na pawis sila ng makatapos.Nakita ko pang naghahalikan ang
talong lalaki habang nakatingin lang si Kirara. Para siyang batang
naiinggit sa mga kalaro.
Pagkahugas ng mga ari nila ay agad na sumibat ang tatlo.naiwan si
Kirara na hawak pa ang garapong pinaglagyan ng perang inipon niya
para sa kuryente at tubig. Panibagong pag-iipon na naman ang kanyang
gagawin..Napabuntong hininga siya.At nakita ko ang pagbalong ng
masaganang luha mula sa kanyang lmga luwang mata. marahil iniisip niya,Ilang oras na pagpapatawa na naman ang kanyang kailangng gawin upang pakaipon na naman ng sapat na halaga para sapambayad ng kanilang kuryente.Kinabukasan.Lubos akong nagpasalamat kay kirara.Hindi ko binanggit na alam ko ang mga nangyari kagabi. Dumukot ako ng limandaan sa wallet.Pilit niyang tinatanggihan ngunit ipinilit ko iyon sa kanyang kamay.Alam ko kailangan niya iyon.Umalis ako na taglay ang paghanga sa isang pangit ngunit ubod ng bait na nilalang..Di na ako muling nagbalik sa Bar na pinagtatrabahuan ni Kirara..Ayaw kong makadama ng awa sa kanya..

Enero nitong taong ito.Birthday ng kaibigan kong si Robin at pinilit
na doon na lang kami sa bar sa Espanya mag-celebrate ng kaniyang
kaarawan dahil ala daw siyang malaking budget.Ayaw ko mang bumalik ay
napilitan ako upang pagbigyan ang isang kaibigang may kaarawan.
Araw ng Biyernes iyon at alam kong araw ni Kirara iyon.Nakadama ako
ng pananabik habang tinatahak ng sasakyan ni Robin ang daan patungo
sa bar na iyon. Masaya ako at makikita ko uli ang kaibigan kong si
Kirara.
Mahigit isang taon na rin ang lumipas buhat ng huli akong magpunta
doon. nakahanap na rin ako ng bagong mamahalin at kasama namin siya
ng barkada ngayon.
Wala pa ring pagbabago ang lugar na iyon.Maliit pa rin.ganoon pa rin
ang ayos..ng loob..ng stage..
Ngunit parang may kulang..Si kirara..

Nahalata ng mga kaibigan ko ang aking paghahanap at itinanong sa

waiter doon kung nasaan na si Kirara..
Nagulat ako sa sinagot:
"Naku patay na po. Noong November pa po.Napatay ho ng ka live-in
dahil ayaw magbigay ng pera..Siya po ba si sir albert?Naku lagi ho
kayong ikinukuwento dito nun. kayo raw ho ang bestfrend niya.."
Umalis na ang waiter matapos iserve ang aming order.
Mag-mamadaling araw na..Mga sampung bote na ng redhorse ang nainom
ko.Pero hindi pa ako lasing..Pilit kong inaalala sa lugar na ito ang
mataginting na halakhak ng isang taong minsang naging bahagi ng aking
buhay..
Kung nasaan man siya ngayon.Siguro masaya na siya..masayang
masaya..wala ng aalipusta,bubugbog sa kanya.Hindi na rin siya bibili
ng pagmamahal. Dahil sigurado ako maraming nagmamahal sa kanya
ngayon..kung nasaan man sya..

BAGONG TAON..,MAY BAGO NGA BA?????????

Eksaktong ala una beinte ng madaling araw. enero 1, 2008. isang bagong taon na naman ang bubulaga sa ating lahat.

pero may bago nga ba?

sa pilipinas? wala. ganun pa rin ang sitwasyon. at eleksyon na naman. panahon na naman ng pagmamadali ng mga pulitiko sa pagpapagawa ng mga kalsada. para bang iyung dapat sana na pagpapabuti ng kalagayan ng kanilang nasasakop na lugar eh ibinuhos nila ngayong malapit na ang eleksyon. ayan at makikita mo na naman ang mga mukha ng mga senador, congressman, mayor at kung sino-sino pang nagmamahal ng husto sa kapangyarihan sa telebisyon, sa radyo, sa pelikula (yep, mga artista na itong mga ire!) at maging poste sa kalsada, ibinabandera ang kanilang mga proyekto para masabing may ginagawa sila. kaya nagkakanda-trapik ng husto ngayon dahil maging mga maaayos na kalsada, eh siisira at inaayos. mga lintek nga. perwisyo sa buhay.

sa iraq? . ‘di ko alam kung matutuwa ba ako o malulungkot. kasi may repercussions gugulo lalo sa iraq. at maaaring ‘di lang sa iraq. pwede ring buong mundo, apektado.

sa mars. may katutuyong tubig lang daw na nakita sa planetang ito. ibig sabihin talagang pwede raw mabuhay dun. o ano, alis na tayo ng mundo? lipat na tayo ng mars? sige, una ka na. sunod ako sa iyo. sulat ka ha.

sa buwan. wala, ganun pa rin naman ang buwan. labindalawa pa rin naman siya, ‘di nadadagdagan, ‘di nababawasan. buwan pa rin siya hanggang ngayon. balitaan ko kayo kapag nagbago na siya.

SA SARILI ko sana naman matupad ko na lahat ng balak kong pagbabago.sa sarili ko at para na rin sa ikabubuti ng samahan namin ng mahal ko sa buhay!!


HAY BAGONG TAON NA..KAHIT WALANG PAGBABAGO...MAGDIWANG TAYO!!!!!

MALAY NATIN DI BA..SA ISANG IGLAP MAGBAGO ANG ATING PAMUMUHAY.

DI MASAMA ANG UMASA..

HAAYY...

DURAN

Sa tinagal tagal kong miyembro ng G4m,isang tao lang ang nagpatino sa akin.

Sino pa nga ba?hehehe obvious naman siguro sa title ng thread na ito.Si Duran.Akala ko dati,di na ako makakahanap ng katapat ko.pero mali ako.Nung makilala ko siya.Parang naging mapayapa lahat sa akin.
Limang buwan na ang relasyon namin ngayon,sana tumagal pa hanggang sa susunod na mga taon.
Simple lamang siya sa unang tingin,maputi at katamtaman ang height,.pero ang pinaka pumukaw sa aking mga mata ay ang kanyang maamong mata at mapupulang labi.
idagdag mo pa dyan ang makinis na kutis at magandang pangangatawan na alaga sa pagbubuhat sa GYM

Well di naman talaga ako after sa pisikal na kaanyuan ng tao.Pero iyon talaga ang una kong tinitignan(PALUSOT)
Akala ko nung una,di ko siya makakasundo dahil sa kanyang pagkasuplado,pero yun ang kanyang way para lalong mabihag ang puso ko.(naks)

Mabait na tao at mapagkakatiwalaan. Iyan siya,kahit lagi kami nagkakaroon ng pagtatalo o diskusyon tungkol sa mga bagay bagay na di namin napagkakasunduan. Aminin naman natin na di naman talaga pede magkapare pareho ang paniniwala ang bawat indibiduwal. Kaya nga tayo tinawag na unique di ba?

Ang hinahangaan ko sa kanya ay ang kanyang malinis na pagkatao. Nagtatrabaho sa isang call center agent,nagpupuyat upang may maipantustos sa sarili at mitulong sa pamilya. Kaya minsan ay kinakapos dahil mas inuuna pa niya ang pamilya kaysa sarili niya.Naalala ko noong nakuha niya ang kanyang year end Bonus.umiwi siya sa Tarlac na paldong paldo pero pagbalik ng manila, wala na halos natira sa kanyang pera. Sabi niya minsan lang naman makatikim ng layaw ang kanyang ina at mga kapatid kaya binigay na niya lahat ng hiling. Hehehehe..kahanga hanga..
Parang nakita ko sarili ko sa kanya..Una lagi ang pamilya.

well di naman laging papuri ang maaari kong maibahagi sa kanya.Meron din namang kapintasan.Sino ba ang wala.??Pero ganunn talaga ang umiibig,pilit mong kinakapitan ang lahat ng magaganda niyang katangian.Dahil gusto mo lahat ng magaganda sa kanya ang mangibabaw.

Nakakatawa din ang mga iba niyang mga gawi.Gaya ng pagtulog ng nakabaluktot na animo isang batang paslit na walang muwang sa mundo.Ang kanyang pagkahilig sa cartoons network at fashion TV na malimit naming pagtalunan.At higit sa lahat ,ang kanyang kaartehan sa katawan.Daming seremonyas bago matulog.hehehe..Kahit minsan isang linggo ko lang siya makasama(tuwing araw ng sabado), marami siyang gawain na naging bahagi na ng aking sistema.

Kung iisa isahin ko lahat ng kanyang mga gawi,kulang ang espasyong ito.
Basta para sa akin. Isa siyang espesiyal na nilalang.
Labis ko sigurong pagsisihan kung di ko siya nakilala.
Iyan si Duran..

ang aking mahal.

BUHAY G4M

Dalawang taon na yata mula ng matuklasan ko ang site na ito.G4M..o guys 4men.Akala ko dati puro sex lang ang topic dito.O iyong tinatawag na Sex Eyeball(SEB)nagsawa na rin ako sa ganung sistema.Iyong may makikilala,tapos sex agad.Pagkatapos ng sex,wala na.Ni hindi mo na gustong itext o makita man lamang.Kasi gusto mo iba na naman ..Kakasawa rin..mga ilang buwan din akong nagpalamon sa ganung sistema..
Maghahanap ng makakasex,makakaulayaw sa isang gabi.May ok,may ok na ok at meron din naman pasang awa lang sa aking panlasa..At minsan pag minamalas,meron din yung ok na,laman tyan din.
Kakasuka kung tutuusin.buti na lang gumagamit ako ng proteksiyon.mahitap na baka bigla na lang ako mabiktima ni Aida..hehehe

Isang araw,naisipan kong i click ang forums.nagbasa basa muna.Nakakaaliw basahin ang samut saring opinions ng ilang members tungkol sa samut saring topic din.hehehehe

Hanggang natuto na rin akong sumali sa mga usapan,hindi lang sexual,meron ding usapin tungkol sa telebisyon,sa networrk wars.
Kakatawang isipin na maraming nag aaway away ay kanya kanyang pagtatanggol kung sino ang mas magaling na istasyon at kung sino sinong mga artista ang mas magaling at angat..

Isang araw napadako ako sa Sex thread..

Nakita ko ang thread na Walang face pic..

Si caretaker pa ang thread starter.
Mababait ang mga miyembo dun na naabutan ko.Nandun sina Tagay,Marhk at orbiter na lagi kong kausap tuwing umaga.
Kumpleto na ang araw ko pag nakakausap ko ang mga online friends ko..
Ang saya..hehehe

Creon pa ang gamit kong handle dati.

Nakilala ko rin si Arachi ,ang palabirong taga Albay na pasaway kasi kundi ba naman pasaway..walang face pics ang thread pero ayun at panay ang post ng pics sa thread..at panay na rin ang post ng puwetpics niya..hahahaha

Naging kautuang dila ko araw araw si Arachi,sa pagtatanggol sa mga effems,at sa pakikipag away sa salot na si marine.

those were the days na talaga namang lagi akong online.Buti na lang COmputer servers ang hawak ko sa office kaya di ako nabubuking.As if doing something ang lagi kong palabas hahaha..

pero di ko naman pinababayaan ang aking trabaho.lagi kong sinisiguradong tapos na lahat bago ako makipag kulitan sa thread..

Naisipan namin ni Arachi na magtatag ng isang thread,kung saan welcome ang lahat.Maraming mga effems at straight acting gays ang naging members.
masaya kasi nagkaroon pa nga ng GEB..

Pero di pala lahat puro saya.kasi sa lahat ng lugar laging may isang Epal.
Sobrang lungkot ko noon kapag nababasa ko ang puro kasinungalingang paninira ng isang halimaw.

Sobra akong nagpa aapekto..
sobra akong nagpa uto..to the point na nag delete ako ng account.

Mabuti at may mga tunay na tao akong nakilala at patuloy na naniniwala sa akin..

Salamat Kay MALIBOG na walang sawang nakikinig sa aking mga hinaing.Sa mga payo niya na aking sinunod.

Kay CENTURION na buong puso akong tinanggap sa kanyang thread.Ang bagong bahay na walang mukha.Isang kaibigan talaga.

Kay Room506 na isang matapat na kaibigan.

kay Certified na laging nandiyan pag kailangan ko.

Muli,naging okay na uli ang lahat..kaya CORPS ang pinili kong bagong handle name upang maging matatag naman uli ako pag may isang halimaw sa net na gusto na namang manira..

pero isang bagay lang ang napatunayan ko..

di lahat ng tao sa G4m ay sex lang ang hanap..

marami ka rin makikitang mga tunay na kaibigan..


Pero ito lang ang dapat na gawin..

MAGING MATATAG at huwag dibdibin ang lahat ng nangyayari sa site,hindi ito ang tunay na buhay..

PLASTIC DAW AKO???

Tuwing maalala ko ang araw na yon na kung saan pinangalandakan sa isang site na isa akong plastic.Natutulala ako.Di ko akalaing sa kabila ng pagpapakatotoo ko may isang taong walang silbi na tumawag sa akin ng plastic.
Hahahahhha..Isipin ko na lang na di ko naman kilala ng personal ang taong yun.astig..hahaha

idaan na lang sa tawa..

Plastic nga ba ako?well marami akong kaibigan,di naman siguro nila ako patuloy na kakaibiganin kung isa akong taong plastic.Anyway,wala naman akong itinatago sa iba.Kung galit ako.ipapakita kong galit ako.kung Gusto ko ang isang tao.WOW hanep na pagkagusto ang ipapakita ko

at KUNG AYAW KO SA PAGMUMUKHA MO!!!di kita papansinin.Yon siguro ang rason kung bakit niya ako natawag na plastic kasi AYOKONG AYOKO SA PAGMUMUKHA NIYA..

at eto pa ang masaklap!!

text ng text ang hinayupak!!!
MOKONG!!

sa dami ng kasalanan mo sa akin..may gana ka pang mag text ng kung ano anong quotes???

plastic ako di ba???

sige plastikan na tayo..

oy oo nga..gusto kitang ka tropa..kasi ang bait mo..kasi lovable ka..

kasi gusto kita

kasi
kasi

ayan..sandamakmak na kaplastikan..

PLASTIC AKO DI BA??

ETO LANG MASASABI KO..

PAKSYET KA!!!